ยายน้อยได้เห็นนาอิฟเป้นครั้งแรกและได้เห้นพี่อะรีฟเป้นครั้งที่สองยิ้มไม่หุบเลยคงดีใจมาก ช่วงเวลาที่เราอยู่เชียงรายพี่อะรีฟก็ยังป่วยอยู่กลางวันพี่อะรีฟจะเล่นพอตกช่วงกลางคืนจะงอแง หายใจไม่ออก ร้องไห้เป็นพักๆ ไม่เหมือน น้องนาอิฟเลย หลับตลอด คนนั้นอุ้มที คนนี้อุ้มที (กลับมากรุงเทพจะติดให้อุ้มป่าวก็ไม่รุ้เป็นห่วงจริงๆ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น