วิธีการปฏิบัติเมื่อลูกร้องนี้ มักจะใช้กับเด็กทารกแรกเกิดจนถึงอายุประมาณ 3 - 4 เดือนครับ เพราะการร้องไม่หยุดมักจะเป็นปัญหาในเด็กวัยนี้ นอกจากนี้ยังสามารถนำไปใช้กับการร้องเวลากลางคืนได้ด้วยครับ เมื่อลูกร้องจึงควรปฏิบัติตามขั้นตอนดังนี้ครับ
1. ลองหาสาเหตุที่ทำให้ลูกร้องก่อน
เช่นความไม่สบายตัวจากการเปียกฉี่ เปียกอึ อากาศร้อนไป เย็นไป มีเสียงดังรบกวน หรือบางครั้งเป็นสาเหตุการร้องกลางคืนง่ายๆ ที่เรานึกไม่ถึง เช่นเด็กทารกบางคนแหวะนมออกมาใส่หมอน พอหลับต่อก็ร้องเป็นพักๆ จากการที่เด็กเหม็นคราบนมที่ตัวเองอาเจียนออกมาเลอะหมอน
2. ถ้าหาสาเหตุไม่พบ
ให้ลองอุ้มปลอบดูก่อน ผมเคยเห็นเด็กทารกที่ร้องไห้โยเยอยู่ในอ้อมกอดแม่ แม่อุ้มปลอบเท่าไรก็ไม่ยอมหยุด แต่พอส่งให้ยายอุ้มปลอบ แป๊บเดียวเด็กหยุดร้องเลยครับ คุณยายมีท่าการอุ้ม มีการปลอบโยนที่สามารถทำให้เด็กรู้สึกผ่อนคลายและหยุดร้องได้ ซึ่งอันนี้เป็นเทคนิคและประสบการณ์ แต่ก็สามารถฝึกกันได้ครับ
3. ถ้าอุ้มปลอบแล้วลูกน้อยก็ยังไม่หยุดร้อง อนุญาตให้เด็กดูดน้ำจากขวดนมได้ แต่เป็นน้ำนะครับ ไม่ใช่นม
การดูดน้ำจากขวดทำให้เด็กทารกหยุดร้องได้จากรีเฟล็กซ์ที่บอกไปแล้ว การที่เด็กกินน้ำเดี๋ยวก็ปัสสาวะออกไป ไม่เป็นไร แต่นมเป็นอาหารต้องย่อย อาจเกิดปัญหาได้ถ้าเราให้บ่อยๆ เช่นย่อยไม่ทัน ทำให้อาเจียนหรือแหวะนมออกมา การให้น้ำแทน จะทำให้เรายืดระยะเวลากินนมของเด็กทารกออกไปได้
4. เมื่อทำถึงขั้นนี้แล้วเด็กทารกส่วนใหญ่มักหยุดร้อง แต่ถ้ายังไม่หยุดร้องจริงๆ อาจใช้จุกนมปลอมชั่วคราวให้เด็กดูด เด็กก็จะหยุดร้อง
โดยปกติแล้วไม่แนะนำให้ใช้จุกนมปลอมเลยถ้าไม่จำเป็นเพราะจะทำให้เด็กดูดจนติดเป็นนิสัย และอาจมีผลต่อการเรียงตัวของฟันเมื่อเด็กมีฟันขึ้นแล้ว แต่กรณีนี้เป็นการใช้ชั่วคราวกับเด็กแรกเกิดจนถึงอายุ 3 - 4 เดือนเท่านั้นครับ ไม่ได้ให้ใช้ไปตลอด
